In februari 2022 schreef de gemeente Utrechtse Heuvelrug een wedstrijd uit om een kunstwerk te laten maken ter herinnering aan de Valwind van 18 juni 2021.
Ik vond het leuk om mee te doen en heb 2 ideeën ingestuurd. Helaas zijn deze niet uitgekozen en heb ik ook geen terugkoppeling gehad, wat de jury ervan vond. Hieronder een korte uitwerking van de ideeën.
Inspiratie : Als ik aan 18 juni 2021 denk, herinner ik me dat ik om ongeveer 18 uur na een dag werken een rondje ging lopen door het oude dorp Amerongen. Er was slecht weer voorspeld voor de avond en hoewel het nog steeds droog was, waaide het al heel hard en waren er dreigende wolkenvelden en bliksemschichten. Ik was net weer binnen toen het heel hard begon te regenen. Later kwam ik erachter dat op dat moment, 2 km verderop, de valwind langs raasde.
Als keramist gebruik ik graag gebeurtenissen uit het dagelijks leven als inspiratie voor mijn keramische objecten. Het was er nog niet van gekomen, iets met de Valwind te doen, en deze wedstrijd was een mooie aanleiding.
1e idee: ‘Omgevallen bomen’
Het beeld van de Heuvelrug met zoveel omgewaaide bomen heb ik in de klei willen vastleggen. Ik heb een voorstudie gemaakt van de rug met twee simpel vormgegeven bomen. Ik heb dit opgebouwd uit dunne platen klei, die ik vervormd heb. De textuur in de klei heb ik met behulp van boomschors aangebracht. Na de biscuitstook heb ik het werk geglazuurd met het zelfontwikkelde glazuur uit een eerdere blog. De kleur van de buitenkant van de bomen is redelijk natuurgetrouw bruin en de Heuvelrug is groen gemaakt. Door de textuur zijn er vele kleurschakeringen. De binnenkant van de bomen heb ik een vrolijke kleur gegeven om de kracht en het herstelvermogen van de natuur te verbeelden.
2e idee: ‘Herinneringen aan een natuurramp’
De dagen na de Valwind las ik de vele nieuwsberichten en hoorde ik dat er heel veel werk te doen was en dat iedereen elkaar hielp. Het leek mij mooi om dat in beeld te brengen. Ik heb een voorstudie gemaakt hoe dat zou kunnen door kleine vormen te maken (bladeren, bloemen, rondjes, vierkantjes) die in betongaas gehangen zijn. Ze bewegen mee met de wind als het waait. Op de vormen heb ik teksten geschreven, die ik uit de kranten verzameld heb. Ik heb met een pen geschreven uit de losse hand om het spontaan te houden. Na het schrijven van de teksten heb ik textuur aangebracht door te stempelen. Daarna heb ik de biscuitstook gedaan en vervolgens met ingewassen oxiden kleur aangebracht. Voor de afwerking heb ik een transparant glazuur gebruikt. Om dit idee in het echt uit te voeren wilde ik de inwoners laten helpen door de vormen te voorzien van herinneringen, bedankjes en/of tekeningetjes.
